Anya Niewierra won de eerste Hebban Thrillerprijs met Het Bloemenmeisje. Wat veel mensen alleen niet weten is dat Niewierra ook nog een ander boek op haar naam heeft staan. Zo verscheen Vrij uitzicht al in 2013, maar werd het boek pas dit jaar als herziende editie uitgegeven.
Het is terecht dat er hernieuwde aandacht op Niewierra’s oeuvre wordt gevestigd. Het Bloemenmeisje was een terechte winnaar en het maakte nieuwsgierig naar meer. Toch doet het ook afvragen of haar eerdere boek wel aan die prijswinnende titel kan tippen. Vrij uitzicht heeft immers zeven jaar liggen sluimeren.
Niewierra maakt de lezer al snel duidelijk dat er meerdere mensen in het Franse Mosset met geheimen rondlopen
Het boek vertelt het verhaal van Tess Clement. Ze is in rouw na het overlijden van haar moeder en besluit ex-man en kinderen achter te laten door op zoek te gaan naar haar jeugdliefde uit Frankrijk, Benoît. Ze ontdekt al snel zijn woonplaats en staat nog geen twee dagen later voor zijn neus. Helaas is hij getrouwd en blijft hij redelijk op afstand. Het is duidelijk dat Tess een bijzonder verleden met zowel hem als deze plek heeft en nog steeds met meerdere demonen vecht, maar Niewierra maakt de lezer al snel duidelijk dat er meerdere mensen in het Franse Mosset met geheimen rondlopen.
Langzaam maar zeker vestigt Tess zich in Mosset. Ze verkoopt zelfs haar huis in Nederland en begint een bedrijf in Frankrijk. Ze raakt bevriend met de bewoners en begint zich thuis te voelen. Te mooi om waar te zijn eigenlijk, en dat is natuurlijk ook zo. De afgelopen jaren zijn er namelijk een aantal vrouwen verdwenen en niet alleen Tess, maar ook Benoît blijken aan de verdwijningen gelinkt. Ondertussen schotelt Niewierra de lezer korte leesfragmenten van een onbekende verteller voor. We zien hoe deze verteller het dorp scherp (en vanuit de schaduw) in de gaten houdt, alles vastlegt op een camera en hoe hij/zij zich verdacht veel op Tess richt. Ook deze verteller blijkt al snel een abnormale jeugd achter de rug te hebben.
De uitgediepte, kleurrijke personages, het prachtige landschap en het sluimerende kwaad is wat haar boeken uniek in zijn soort maakt
De vragen stapelen zich al snel op, maar de oplettende lezer zal snel doorhebben hoe, in ieder geval, een groot gedeelte van de vork in de steel zit. Daarnaast mist het boek spanning en snelheid. De opbouw en structuur is niet uniek, maar dat zijn ze in thrillers zelden. Voor het puntje-van-je-stoel-effect hoef je de thrillers van Niewierra dan ook niet te lezen. De uitgediepte, kleurrijke personages, het prachtige landschap en het sluimerende kwaad is wat haar boeken uniek in zijn soort maakt. Vrij uitzicht is daarmee, net zoals Het Bloemenmeisje, geen boek om snel uit te lezen, het is daarentegen een boek om langzaam van te genieten.